مرداک"، پیرمرد استرالیایی که روزی در اوایل دهه نود در توصیفی از اینترنت گفته بود:" پیف پیف"! ، چندی پیش نیزدر جمع بزرگان مطبوعاتی آمریکا به آنها هشدار داد و گفت :" مراقب اینترنت باشید وگرنه می میرید !                           

در روزگارقدیم مصرف کنندگان سنتی خبر با قهوه یک روزنامه دستشان بود،فردا روزی فرا می رسد که تمامی مصرف کنندگان خبرهنگام صرف قهوه در حال خواندن یک سایت آنلاین خبری هستند.وظیفه تان در اتاق خبر این است که تصمیم بگیرید وتلاش کنید وبرای آنها وب سایتهایی طراحی کنید تا با وب سایتهای خود قهوه شان را بنوشند."امروزه حتی ژاپنی ها که روزنامه خوان ترین مردم دنیا به شمار می روند اغلب خواندن اخبار از اینترنت وسایتهای آنلاین را جایگزین دست گرفتن روزنامه های چاپی کرده اند.بگونه ای که طبق یکی از تحقیقات صورت گرفته مشخص شده است که مصرف کنندگان خبر در این کشور روزانه 37 دقیقه از وقتشان را صرف کاوش در اینترنت می کنند. در حالی که میانگین روزنامه خواندن این چشم بادامی ها با دو دقیقه کاهش به 31 دقیقه رسیده است.امروز دیگر بسیاری از روزنامه های معتبر دنیا با این دغدغه اساسی مواجهه اند که چگونه می توان از ریزش پرشتاب تیراژها که با فعال شدن اینترنت در عرصه روزنامه نگاری شدت بیشتری گرفته است مقابله کنند.چندی پیش ویراستاران وناشران روزنامه 130 ساله" یومیوری شیمبون" ژاپن که با تیراژی بیش از 14 میلیون نسخه در روز، روزنامه شماره یک جهان به شمار می رود در پنجاه وپنجمین کنوانسیون ملی این کشور گرد هم آمدند تا بر سر این مهم که چرا شمار فزاینده ای از جوانان دیگر روزنامه نمی خوانند و اینکه چرا دیگر روزنامه ملاک روشنفکری نیست ، به  بحث و تبادل نظر با یکدیگر بپردازند."کوجیرو شیرانشی" ،رییس رسانه ای یومیوری دیجیتال در مقاله ای که برای مؤسسه اقتصادی ژاپن نوشته بود گفته بود:‌آنها می ترسند که نسلهای آینده بیشتر وقت خود را صرف جست وجو در اینترنت وبازیهای الکترونیکی کنند تا خواندن مطالب چاپ شده در روزنامه ها.شاید بتوان تعابیری که این مدیر ژاپنی در خصوص جوانان کشور خود گفته بود را به دیگر جوانان و استفاده کنندگان از اینترنت در سایر کشورها براحتی تعمیم داد.امروزه دیگر نباید تردید کرد که حتی وبلاگ نویسی هم می تواند جایگزینی برای روزنامه ها بشمار رود و حیات آنها را با تهدید مواجه سازد. این امر نشات گرفته از پویایی زاید الوصفی است که در درون این ابزار نهفته است. جان هربرت در کتاب روزنامه نگاری جهانی به نقل از مک کلینتیک می نویسد: روزنامه نگاران آنلاین که گاهی جوانانی طرفدار و شیفته فناوری به نظر می رسند ،گاهی آماده تر از هر شخص دیگری برای کنار گذاشتن شیوه های سنتی روزنامه نگاری هستند،زیرا احتمال بسیار دارد که فناوری وبازار را به  روزنامه نگاری ترجیح دهند.گای برگر در پاسخ به نگرانی عده ای چون دالگرن که نگران پایان روزنامه نگاری هستند با ارایه نظری متضاد می گوید: این بد بینی بی اساس است، در واقع اینترنت و پیشرفتهای جدید ارزش دموکراتیک پایدار روزنامه نگاری را برجسته و مشخص می کنند و به این گفته که " اطلاعات قدرت است" نیز معنای کاملتری می دهند.امروز دیگر خیلی ها مثل بیل گیتس معتقدند که در 5سال آینده مردم تنها روزنامه های آنلاین را خواهند خواند وبنابر این روزنامه ها برای حفظ خوانندگانشان باید گرایش خود را به سوی آنلاین شدن تغییر دهند.او و همفکرانش چنین استدلال می کنند که در گذشته مانع بلندی برای پرداختن به حرفه روزنامه نگاری به دلایلی چون چاپ و توزیع وجود داشت اما امروز چنین مشکلی وجود ندارد و روزنامه ها بیش از پیش با رقابت روزنامه های آنلاین مواجه اند.به نظر می رسد بنابر آنچه اشاره شد امروزه سردبیران ومدیران نشریات سنتی لازم است با مرور  بایسته های حضور و رقابت در دنیای جدید رسانه ای راهی را برای کاستن از ریزش شمارگان مطبوعات خویش و از دست دادن مخاطبان خود بیابند.