فیلترینگ بی هدف ما را در پشت درهای توسعه علمی معطل نگاه می دارد. پروفسور قنبری استاد دانشگاه  ESSEX انگلیس در گفت و گوی اختصاصی خود با "پرانتز"علاوه بر  بیان این مطلب به نکات دیگری همچون آزادی در محیط وب ویا مشکلات توسعه اینترنت در ایران اشاره می کند.وی در خصوص نحوه قانونگذاری برای اینترنت می گوید:"قانونگذاری برای اینترنت مساله بین المللی است که اگر در مورد اینترنت وجود نداشت در مورد ماهواره ها اجتناب ناپذیر بود.. این مساله ربطی به بی بندوباری غربی ها ندارد.جالب اینکه آنها امکانات را دارند و استفاده نمی کنند. از حیث علمی مفهوم هر فیلتر گذاری این است که ما یک محیط راخوب و محیطی دیگر را بدجلوه می دهیم.همواره ضد فیلتری برای مقابله با فیلترینگ وجود دارد. پس فیلترینگ بدون برنامه مساله ای را حل نمی کند. باید فرهنگ استفاده از اینترنت بهینه سازی شود.فیلترینگ بی هدف باب گسترش علمی رادر برخی زمینه ها مسدود می کند. این مساله مربوط به ایران نیست وبرخی می گویند که ما در برابرجامعه خود مسوولیت داریم.فیلتر کردن ما برمبنای آدرس وURL است در صورتی که در هر سایتی مطالب خوب هم وجود دارد.چنانچه ما دیدگاه خود را بر مبنای "محتوا" تغییر دهیم می توانیم ازاطلاعات هم بخوبی استفاده کنیم."

وی اضافه می کند: " تفاوت جهان سوم با دیگرکشورهای پیشرفته درخصوص تکنولوژی های پیشرفته ای مثل اینترنت در این است که گاهی درنقطه شروع با هم برابرند اما بعدازآن کشورهای توسعه نیافته از قافله عقب می ماند. ازلحاظ اینترنت ما پیشرفت زیادی داشته ایم. نمونه بارزآن حجم انبوه وبلاگها درایران است. ما گاهی کمی کج خیال می شویم در صورتی که اگر مساله ای حقیقت داشته باشد بالاخره افکار عمومی آنرامی فهمند پس چه بهتر که ازهمان ابتدا آنرا بفهمند اما درست بفهمند. این مساله به شیوه های تربیت ما ازکودکی برمی گردد چرا نباید به جوانان و کودکان خود اعتماد کنیم .دائما با خود کلنجارمی رویم که نکند یکی در اینترنت حرف بدی بنویسد.البته این نکته به معنای نادیده گرفتن شرایط و مسایل مختلف امنیتی کشورها نیست.لازمه تحقق این نکته این است که خبرگان فنی و فرهنگی گرد هم بیایند و خود راه چاره را بیابند.هر کسی نمی تواند فیلترگذاری کند.باید ضوابط علمی و اجتماعی مشخصی برای آن تعریف کرد اینترنت آقا بالا سر نمی خواهد. داشتن مقام و ثروت برای فیلتر کردن توجیه پذیر نیست. از طرف دیگر دادن آزادی بدون فرهنگ سازی و رشد نکردن فرهنگ نیز باید با احتیاط صورت گیرد.امروزه نشریات ورزشی آزادترین نشریات ایران هستند اما وقتی به محتوای این نشریات نگاه می کنید می بینید که سراسر آنها پر از ناسزا گفتن و تخریب همدیگر است. مفهوم همین مساله این است که ما از رشد لازم برای استفاده صحیح از آزادی را نداشته ایم."

پروفسور قنبری در پاسخ به اینکه مشکلات موجود در خصوص اینترنت در ایران را جه مسایلی می داند می گوید: "اینترنت کاربردهای زیادی دارد نمونه ملموس آن تجارت الکترونیک است در اروپا دیگر کسی با خودش پول حمل نمی کنداما در ایران همه در جیبشان پول می گذارند.لازمه تحقق این مساله افزایش میزان استفاده از اینترنت در مدارس ، دانشگاهها و ادارات است.هنوز در بسیاری از ادارات ما مدیران نمی دانند که چگونه باید از اینترنت وکامپیوتر استفاده کنند حال آنکه کامپیوترتحول عمیقی در شیوه کار کارمندان و مدیران ایجاد می کند.در گذشته پیشرفت کشورها را با درصد تلفن ها و تلفنخانه های آن کشورمی سنجیدند. 35 سال قبل بترتیب سنگاپور! سوئد، آمریکا و در این مقوله برتر بودند .برای من این نکته که چرا سنگاپور با ضریب140 درصدی در رتبه نخست قرار دارد جای سوال بود، اما امروز بخوبی دلیل آن را درک می کنم. امروز در این کشور بسیاری از خدمات اینترنتی و مخابراتی رایگان است. یعنی آنها سرمایه گذاری بلند مدتی را در این زمینه داشته اند.هرچه ازاین خدمات بیشتر استفاده کنیم مفهوم آن می تواند در برتری فرهنگی ما نیز معنا شود." وی در توضیح این مطلب خود می گوید: "تکنولوژی موبایل شبیه همان است که ما در فیلمهای 40 سال پیش هم می دیدیم که جیمزباند موبایل ده کیلوگرمی رابا خودش حمل و برای استفاده آنرابه باتری اتومبیلش وصل می کرد تا بتواند با آن صحبت کنداما وقتی کارایی این تکنولوژی را با کاهش وزن دادن به چند گرم ارتقا دادید ، بسیاری از کارهای شما ساده تر از قبل می شود .چهار سال پیش در انگلیس ودر جشن کریسمس والدین دو میلیون موبایل به فرزندانشان هدیه دادند.چون می دانستند به این وسیله فرزندانشان همیشه در کنارشان هستند."

 این استاد دانشگاه در خاتمه بار دیگر بر دستیابی هدفمند و ازادانه اقشار جامعه از امکانات اینترنتی تاکید می کند و می گوید:"یکی از دلایلی که اینترنت تا این حد پا گرفت ایمیل ها بود.عدم هماهنگی در بازارهای اقتصادی و اختلاف ساعتها مشکلات زیادی را بوجود می آورد و با امکان ایمیل ها این مشکلات از میان رفت.نمی توان با پیشرفت های بین المللی همراه نشد و تنها بدلیل ضعف درمقابله با نقاط منفی آن خود و جامعه پیرامون خود را از دستیابی به آن محروم کنیم."