مدیریت رسانه ها در ایران بیشتر سلیقه ای است تا حرفه ای

" مدیریت رسانه ها در ایران بیشتر تابع سلیقه افرادی است که در راس یک رسانه هستند." پروفسور یحیی کمالی پور در گفت و گوی اختصاصی با" پرانتز" ضمن بیان این مطلب افزود: مدیریت ها در ایران بیشتر سلیقه ای هستند تا حرفه ای و سیستماتیک، بنابر این می توان گفت رسانه ها در کشور تابع مسایل اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی اند.

 سردبیر نشریه" گلوبال مدیاژورنال" اضافه کرد: ازدیدگاه جهانی ترکیب وساختار رسانه ها بستگی به خصلتها و مدلهای سیاسی دارد. در یک کشور دموکراتیک که عرصه هاوفرصتهای اقتصادی  ، سیاسی وآزادیهای اجتماعی در مقایسه با کشورهای غیر دموکراتیک بیشتر است مدیران رسانه ها و مسؤولان آنها از الگوهای مشخصی استفاده می کنند تا دستور صادر کردنautocratic نتیجه اینکه محیط باز به آنها اجازه می دهد که کارمندان کارایی و نو آفرینی داشته باشند.

وی در پاسخ به این پرسش که دولتی بودن رسانه ها در کشورهای توسعه یافته و توسعه نیافته چه نتایجی را در پی داشته است گفت: دولتی بودن رسانه ها در کشورهای در حال توسعه از منظرهای فکری ، نوآفرینی ، تحول، همکاری، تولید خبر و خبرپراکنی مضر است.در یک فضای بسته رسانه ها دایما بایستی مراقب باشند که از مرزهای مشخص و یا خط قرمزهایی که دایما در حال جابجایی است فراتر نروند. مسلما این موضوعات از طرفی در کشورهای سرمایه داری و در رسانه هایی که از دیدگاه اقتصادی وابسته به تبلیغات تجاری ونهایتا شرکتهای بزرگ هستند نیز مصداق دارد و آنها باید مراقب باشند که باعث رنجش یک شرکت تبلیغاتی نشوند.ولی رویهمرفته رسانه های کشورهای توسعه یافته و دموکراتیک بهتر می توانند نقش بیشتری در امور سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی داشته باشند.. در اینجا مسلما الگوی عمودی top –to- bottom)) مدیریت برای مدیران را راحت تر می کند ولی کاربردش کمتر از الگوی افقیhorizontal and participatory))است و کارمندان با آسایش بیشتری می توانند کارشان را انجام دهند.

پروفسور کمالی پوردر خصوص تاثیر حضور رسانه های جدید در ترکیب مدیریت رسانه ای غرب اضافه کرد: ترکیب و شکل مدیریت در رسانه های غرب چندان تحت تاثیر اینترنت و دیجیتالی شدن رسانه ها نیست ولی کار آنها را از دیدگاه رقابتیcompetition) ) مشکلتر کرده است . از سوی دیگر رسانه های جدید بویژه اینترنت بتدریج کنترل دولتهای کشورهای دیکتاتوریdictatorical regimes)  ) بروی رسانه ها را کاهش داده اند و نتیجتا در دنیای دیجیتال امروز نمی توان مثل گذشته واقعیتها را از چشم مردم پنهان کرد . کنترل امواج الکترونیکی –دیجیتالی بمراتب مشکلتر از کنترل چاپ و یا توزیع یک کتاب و یا یک نشریه می باشد.  خلاصه آنکه از دیدگاه تولید و توزیع اطلاعات مرزهای جغرافیایی بسیار کمرنگ شده اند.

رییس دپارتمان ارتباطات دانشگاه پرودو آمریکا در پاسخ به اینکه عدم حضور مدیر مسؤول در مدیریت رسانه ای غرب تا چه حد در گسترش آزادی های مطبوعاتی مؤثر بوده است گفت: من رابطه ای میان حضور مدیر مسؤول یک رسانه با آزادی نمی بینم، برعکس در یک سیستم بسته ، حضور مدیر مسؤول می تواند تاثیر گذار باشد،چون دایما بایستی مراقب باشند که کارکنان staff and reporters) ) قوانین نوشته شده و یا نانوشته را دنبال کنند. آزادی معمولا در چارچوب یک رسانه خلاصه نمی شود بلکه باید آنرا در سطح ملی وحوزه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی جست و جو کرد. یک رسانه نمی تواند در یک اجتماع بسته آزادی داشته باشد.