شکرخواه کلیشه نیست

می گویند  روزی "عزت پور" مدیر روزنامه آزادگان به" کوهی کرمانی " ، روزنامه نگار قانع و درویش صفتی که روزها بی آنکه جیبی برای انباشتن تحفه های از مابهتران دوخته باشد ،آزاده می زیسته است،  می گوید : راستی آقای کوهی هیچ فکر کرده ای که اگر ثروت آقای حاج محمد نمازی را داشتی چکار می کردی ؟ کوهی کمی فکر می کند و در پاسخ می گوید: این فکر را تا به حال نکرده ام. اما فکر کرده ام اگر او ما یملک مرا داشت ، چگونه می توانست در این مملکت نفس بکشد و زنده بماند؟                                                                                                                    

ارتباطات و علمی که امروز می رود تا با شکل گیری محافل دانشگاهی و تربیت نخبگان آن بیش از هر زمان دیگر رونق خویش را تجربه کند ، بی تردید مرهون تلاش آنانی است که همواره کوشیده اند تا باسنجاق کردن این علم به تحریریه های یقه سپید و بی جان نشریات به آنان حیاتی دوباره دهند. شکرخواه ،قطعا از زمره استادانی است که همآوایی این دو را بارها به اثبات رسانده است. او بدون سربازی کردن ژنرال نشده است ،بیش از دودهه ازحیاتش بی آنکه به تاختن در میانه خط ممتد بزرگراه سیاست سپری شودبه ایستادن باوقار پشت خطوط عابرانی سپری گردیده است، که بارقه امید به موفقیت را در چشمان یکایک آنها می خواند. او عادت ندارد از روی الگوی دیگران حتی برای یورش به دشمنانش تراوای کینه را خراطی کند. چه آنکه معتقد است "... با تکیه بر آزادی بیان، آزادی دیگران را درپذیرش یا نقد نظراتمان به گروگان نگیریم وبه قاعده کنکور ایده ها که قاعده فراگیر فضای وب است پایبند باشیم و فراموش نکنیم که درهرانسانی چیزهایی برای آموختن هست ودر آن لحظات همه شاگردهستیم."عیارچنین تفکری آنچنان بالاست که حتی اگر دیگران نیز بخواهند با کلنگ عجولانه زدن براصالت دیوارچنین معدنی برآن خدشه زده و برهویت درخشان خویش ! بیفزایند جز با زین کردن  چارپای لنگ استدلال خویش قدمی برنخواهند برداشت." اخلاق حرفه ای، فوت گرانسنگ روزنامه نگاری است، ریسمان نامرئی اما محکم و متقنی است که  اگرازاستاد "وجدانت" آنرا نیاموخته باشی، پوشیدن قبای روزنامه نگاری علامه دهر این حرفه ات نمی کند. اخلاق ، "اکتاسناتوس " و "گاردین"، سنتی و مدرن نمی شناسد. اخلاق حرفه ای ،روزنامه نگاری نظریه ای را توجیه نمی کند.حتی اگر بساط آن در فضای وب گسترده گردد.در این میان برنده چنین رقابتی آن کسی است که به شاگردانش درس تکرار صبوری را می آموزدو بس....